ψεύτικη βροχή

Ανάμεσα σε νεκρούς και ζωντανούς μου λες ότι τρέχεις,
στην βροχή ταξιδεύεις και σαν άνεμος σκορπάς..
φτερουγίζει και φιλιά ονειρεύεται.
Μια νύχτα σαν όλες, υγρή σαν καμία.
Βρέχει και είσαι έξω, τα μαλλιά σου βρεγμένα, τα ρούχα σου μουσκεμένα, κάθεσαι παράπερα με το κεφάλι στα σκέλια, η βροχή σε ηρεμάει και τα δάκρυα.. στάλες ειν τα δάκρυα που αναμιγνύοντε και γείνοντε ένα.. δεν είναι απο λύπη μα ούτε απο χαρά.
κοιτάζεις το πρόσωπο στο νερό που ρέει, βλέπεις εσένα, σε κοιτάζω και σου γνέφω, είναι πια ώρα.
ξύπνα, αύριο θα ΄ναι ξανά όλα όπως χθες και μεθαύριο...