A friend in needs a friend indeed, a friend with weed is better, a friend with breasts and all the rests, a friend who is dressed in leather...κάπως έτσι ξεκινάει το πρωινό Δευτέρας, με τα headphones στα αφτιά.
Ένα πρωινό που μοιάζει περισσότερο με δειλινό.
Μελαγχολικό, βρεγμένο, μελομένο.
Μια μέρα τυπική. Εκέι στα βιβλία τους, στις θεωρίες τους, στους αριθμούς τους, στα κομπιούτερς τους.. στα συστήματα τους.
Βαριέμαι.
Η ημέρα σήμερα όμως με περιμένει και δουλειά ακόμα περισσότερη. Προετοιμαζόμουν ψυχολογικά το Σαββατοκυρίακο γι'αυτό. Η εργασία: δύο μέρες πανεπιστήμιο, ένα ολόκληρο μάθημα. Σε δυο μέρες πρέπει να βγάλω υπολογισμούς για το κτίσιμο μιας ολόκληρης πολυκατοικίας.
Δύο 24ωρα σχεδόν δίχως ύπνο.
Ευτυχώς εν είμαι μόνος μου αλλά είμαστε σε ομάδα των δύο.
Τζιαι ρωτά με τωρά η 'συνάδελφος': "Πκιάνουν σήμα;"
το σχόλιο μου από το ποστ της Μυρτώ που σκέφτηκα καλά είναι να το βάλω κι εδώ,
Ελαμίτη,
εσύ, ο απόγωνος των Ελλήνων, σπέρμα του Σοφοκλή, Περικλή, Σωκράτη, Μέγα Αλέξανδρου, Παλαιολόγου, Κολοκοτρώνη και Παπαδόπουλου(αν πρωτιμάς):
Θα ήθελα να είμαι στην θέση να σου πω ότι χαίρομαι που έχεις διαβάσει συγγράματα πολλά αλλά δυστηχώς μετά λύπεις αναλογώ τις ιδεολογικές σου παρατάξεις. Είμαι σίγουρος εξάλλου ότι έχεις κατανοήσει απόλυτα τoν Μικχαήλ Μπακουνίν και κατανοάς γιατί αντιδρούν έτσι οι αναρχικοί (ασφαλώς ειρωνεύομαι εδώ, καθώς το Αναρχικο μανιφέστο δεν έχει να κάνει τίποτα με τους σημερινούς βάνδαλους ουτοκαλούμενους αναρχικούς). Εξίσου σίγουρος είμαι ότι έχεις διαβάσει το Κεφάλαιο ή το Κουμμουνιστικό Μανιφέστο και κατανόησες κατά πόσο έχει βασιστεί επάνω τους το δημιούργημα της Σοβιετικής Ένωσης ή ακόμα καλύτερα αν πραγματικά στις μέρες μας αυτοί που δηλώνουν κουμμουνιστές πραγματικά στα αλήθεια είναι ή μπόρουν να είναι.
Δυστηχώς όμως αμφιβάλλω να τα έχεις κατανοήσει αυτά καθώς θα εκτιμούσες την αδυναμία του ανθρώπου στο να χωρίζει... και να χωρίζεται..
Ακόμα χειρότερα όμως εσύ αποτελείς την χείριστη μορφη αυτής της κατάντιας καθώς αναλογιέσαι σε μια ομάδα φασιστική με παροποίδες που εγωιστίκα νοιόθει ότι υπερβάλει σαν ον απο τον όμοιο του (δηλαδή θείο ίσως) - κάτι που ίσως να αντικρούει τις θρησκευτικές σου ανησυχίες.
Κατανόω όμως ότι είναι μία δικαιολόγια κατασκευασμένη να λες ότι έχεις διαβάσει πολλά συγγράμματα που μπορεί πραγματικά να τα έχεις αναγνώσει μα δυστηχώς και πάλι όπως έχει πει και η Μυρτώ εαν είσαι προδηδεασμένος τότε καλύτερα γάμα τα! Παραπλάνηση και προπαγανδα είναι χειρότερη από αμάθεια.
Είσαι ένα κατασκεύασμα δυστηχώς για να ικανοποιήσει συμφέροντα εγωιστικά και ζηλιοφθόρα. Με απότερο σκοπό να του πουν: ‘Μπράβο έχεις δίκαιο’. Αναγνωρίζεις για τι μάχεσαι; για τι; για την προστασία του εθνούς μου; από πκιον; από έσενα κυριως.
Εάν μου λες εσύ είσαι ο πατριώτης που θα σώσει την ταυτότητα μου ή την εθνική μου συνείδηση από την κατάντια της παγκοσμιοπιοισης ή της μετανάστευσης τότε σου λέω λανθάνεσαι. Αύτο που θα με βοηθήσει να μάθω τι είμαι και να αναγνωρίσω την αλληνικότητα μου είναι η έρευνα της πραγματικής μου ιστορίας και να μπόρω δίχως ενδοιασμούς να ζήσω με τον συνάνθρωπό μου.
Να ΄σαι σίγουρος ότι όσοι και να γείνετε θα είστε η κατάντια μιας λανθασμένης ιδεολόγιας αποδεδιγμένης από το παρελθόν. Έμεις θα σας πολεμήσουμε γιατί εμείς ήμαστε περισσότερο πατριώτες όσο και αν σου ακούετε αυτό παράξενο καθώς έχεις μάθει λανθασμένα το νόημα αυτής της λέξης. Έμεις αγαπάμε αυτό το τόπο και θα κάνουμε τα πάντα για την ειρήνη. Έχουμε κάνει θητεία ίσως δυσκολότερη από εσένα, έχουμε πολεμήσει ή έχουμε εκτυμίσει καλύτερα το αίσθημα της ειρήνης και της αδικίας γιατι ίσως να τα ΄χουμε ζήσει και όχι βασισμένοι πανώ σε λόγια προπαγανδιστήκα που σκοπό έχουν να σας κλείσουν παρά να ανοίζουν τα αφτιά.
Παρακμάζει η κοινωνία και κατακλύζεται από ευδαιμονία και αυτός ίσως να ΄ναι ο ρόλος σας. Ο ρόλος ενός όχλου να μας φέρει συνείδηση. Περιμένοντας τους βαρβάρους καθώς θα έλεγε και ο Καβάφης…
Γιατί ο πλείστος κόσμος φοράει μάσκες; Μάσκα που να κρύβει αυτό που πραγματικά είναι. Μήπως θέλουν να δείξουν κάτι άλλο; Σαφώς. Η μάσκα η άσχημη χρησιμοποιείτε ίσως για ασφάλεια, λόγω αμφιβολίας, παρεξήγησης, διαφορετικότητας; Ενώ η μάσκα η όμορφη για ανασφάλεια, να σαγηνέψει, μαγέψει, εντυπωσιάσει, προδώσει; Τέλοσπαντον ό,τι και να ΄ναι, είναι ψεύτικο και δεν μου αρέσει. Γενικά δεν μου αρέσει η ιδέα του ψεύτικου ή να πουλήσω τον εαυτό μου. Από την άλλη χρησιμοποιείτε για να βάλει μια ασπίδα άμυνας σε ότι πιστεύετε θα κάνει κακό. Μια μάσκα αναπνοής! Δίχως πολλές φορές ο άνθρωπος να δίνει ευκαιρίες σε άτομα που να το αξίζουν γιατί η δική τους πρώτη εικόνα ίσως δεν είναι αυτή που πουλάει και σε αυτή έχουν συνηθίσει. Σε άλλες περιπτώσεις ίσως επειδή στην αρχή θυμίζουν άσχημες, παλαιότερες εμπειρίες (ίσως εδώ να υπάρχει κατανόηση). Ενώ άλλοτε λόγω αμφιβολίες που προκαλεί η κοινωνία. Βλέπε στη απλότερη μορφή: ‘αυτός/η έκανε φυλακή δηλαδή πρέπει να είναι μεγάλο κάθαρμα!’ Εγώ ποτέ μου δεν προσπάθησα να πουλήσω τον εαυτό μου και έχω τη τάση να παρουσιάζω κάτι εκκεντρικό αλλά πάντα αυθόρμητο ίσως επειδή δεν μου βγαίνει και όλη αυτή η αγοραπωλησία για να είμαι ειλικρινής. Αυτό όμως οδηγάει συνήθως στην καταστροφή και παρεξηγιέται. Ίσως να ‘ναι λάθος γιατί αυτό δεν τραβάει, δεν είναι της μόδας. Αλλά τι με νοιάζει έτσι είμαι και θα παραμείνω έτσι, γιατί ΊΣΩΣ έτσι να βρω την γυναίκα δίχως μάσκα. Η μάσκα όμως όσο καλός και να ‘ναι ο ηθοποιός στην αρχαία τραγωδία μετά την πέσιμο της αυλαίας βγάζει την μάσκα και φανερώνει αυτό που είναι. Τότε είναι εκεί που όλα φανερωνονταί και οι σχέσεις ανθρώπων χαλούν καθώς ήταν φτιαγμένος στο δήθεν και το ψέμα. Τώρα στις απόκριες. Ίσως να βγάζουμε τις αληθινές μάσκες και να βάζουμε τις ψεύτικες. Δημιουργώντας έτσι μία ιδανική εποχή για γνωριμίες...; ή παρά είμαι αισιόδοξος;
καλά... κάθουμαι βιβλιοθήκη να θκεβάσω επειδή σε 2 ώρες έχω εξέταση. Ναι, τωρά εθυμίθηκα να κάτσω.
Τζιαι κάθετε δίπλα μου ένας κινέζος, ο πρώτος της χρονιάς μου.
Εσηκόστηκε 10 φορές να έβρει βιβλία τζιαι journals, εν όπως τον μανικομένο τζιαι τέλια πας την πρίζα. Τζιαι πίνει τον καφέ όπως σίρνεις το μαλακτικό στο πλυντήριο..
Εφοίθηκα τον.
Ελυπήθηκα τον, πρέπει να έσιει πολύν ζωή.
πρέπει να εσύγχισε την κοκαίνη με την ζάχαρη στο περίπτερο. εν εξηγείτε άλλοσπος!
Από τον καιρό του Μινωικόυ -Κρήτη πολιτισμού και ακόμα πιο πριν, δηλαδή από τις αρχές του ελληνικού πολιτισμού οι σχέσεις Κύπρου με τα νησιά του Αιγαίου λόγω χαλκού ήταν πολλές. Ενώ στην συνέχεια φένεται καθαρά η στενή σχέση στην εξέλιξη της ιστορίας μεταξύ της Κύπρου και του υπόλειπου ελληνισμού.
Είναι αλήθεια ότι μέτα το 323 πΧ με τον θάνατο του Μέγα Αλέξανδρου η Κύπρος έχει μια σειρά απο πολιορκητές καθώς η στρατηγική της θέση την κάνει μήλο της έρειδος.. Κατακτητές όπως τους Ρωμαίους, Βενετούς, Φράγκους, Οθωμανούς και Άγγλους ακολοθούν, παρόμοια ιστορία με τα πλείστα νησιά της Έλλαδας εκτός απο Άγγλους αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αλλοιώνει την ελλήνικότητα απλά την διαμορφώνει βάζοντας και άλλα στοιχεία στον πολιτισμό μας.
Η κουλτούρα μας, τα έθιμα μας και ο πολιτισμός μας έχουν βάσεις αυτήν την ιστορία, παρά το γεγονός ότι τελευταία η παγκοσμιοπίοιση από εταιρίες πολυεθνικές και γενικώς του κεφαλαίου τα καταστρέφει όλα αυτά.
Οι λέξεις ελληνοκύπριος και τουρκοκύπριος δημιουργηθήκαν καθαρά με βάση την θρησκεία με σκοπό ώστε να χωρίσουν τους κατόικους μεταξύ τους και να τους αποδυναμώσουν. Οι άγγλοι πάντα ήταν καλοί διπλομάτες.
Τώρα για τους 'τουρκοκύπριους':
Όταν εν καιρώ Οθωμανικής αυτοκρατορίας, το 1571 στην Κύπρο εγκαταστάθηκαν περίπου 2000 τσιφλιχάδες για να ελέγχουν την Κύπρο αλλά όπως και σε άλλα τόσα μέρη στην στερεά Ελλάδα και τα νησιά της. Μέχρι και το 1974 άλλοι έπικοι δεν ήρθαν καθόλου από την κεντρική Τουρκία. Αν υπολογίσουμε ότι τότε ο πληθυσμός του νησιού υπαριθμόυσε περίπου 300 000 κατοίκους αυτό κάνει τους 'άσιλλα' Τόυρκους- Οθωμανούς το 0.7% του πληθυσμού. Σκεφτείτε όταν και αυτοί οι τσιφλιχάδες έκαναν και οικογένεια και αναμείκτηκαν με τους Έλληνες πόσος Οθωμανισμος έμεινε στα γωνίδια μέσα τους, μετά απο τόσες γεννίες. Είναι αλήθεια ότι αυτό που κράτησαν ήταν η θρησκεία τους, τον μουσουλμανισμό. Αλλά αυτό δεν εξήγα την ονομάσια τους μετα από 400 χρόνια απο τους Άγγλους ως Τουρκοκύπριους.
Ερωτήματα:
1.ο ελλαδίτης που ζιει στην Αθήνα και οι ρίζες του είναι εκεί, εδώ και χίλια χρόνια, έχει ήθη και έθιμα ελληνικά, η γλώσσα του είναι η ελληνική αλλά είναι παγανιστής και πιστεύει στον 12θεο σαφώς και είναι έλληνας καθώς και ο παγανισμός είναι πιο ελλήνικος απο τον χριστιανισμό αν κανένας πει ότι ο ελληνισμός συνδέεται με τον ορθόδοξο χριστιανισμό.
2.ο ελλαδίτης που ζιει στην Θεσσαλονίκη ή Θράκη και οι ρίζες του είναι εκεί, εδώ και χίλια χρόνια, έχει ήθη και έθιμα ελληνικά, η γλώσσα του είναι η ελληνική αλλά είναι μουσουλμάνος, όπως υπάρχουν και πολλόι τέτιοι σ'αυτες τις περιοχές σαφώς και είναι έλληνας και κανένας δεν μπόρει να το αρνηθεί.
3.ο Κρητικός γιατι δεν ονομάζεται ελληνόΚρητας και εμείς ονομαζόμαστε ελληνοκύπριοι. Μονάχα Κύπριος να έλεγες έπρεπαι να εννοείται ο ελλήνισμος μας.. αλλά φένεται οι Άγγλοι έχουν κάνει πολύ καλή διπλοματία και όχι μόνο κάνουν τους ξένους να αμφισβητόυν την ταυτότητα μας αλλά και τους ίδιους εμάς.
Φυσικά όλα αυτά που έχω πει δεν ισχύουν τώρα καθώς Τουρκοκύπριοι ονομάζοντε οι έπεικοι. Ουσιαστικά δημιουργήσαμε αυτό από μόνοι μας, αυτό που θέλαν οι Άγγλοι.
Αλλά και πάλι αυτό δεν εξήγα τον τόσο φασισμό και ακραίες απόψεις ιδικά απο νέους να λένε ότι η μόνη λύση είναι η διχοτόμηση.
Άνθρωπος που δεν μπορει να συνεπιβιώσει με τον συνάνθρωπο του δεν του αξίζει κανένας.
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας όταν ιστορία δεν γνωρίζουμε γιατί ο καθένας μπόρει να μας κάνει ότι θέλει. Να μας προπαγανδίσει και να μας φασιστοπιοίσει.
Ο Χένρι Κίσσινγκερ μεγάλος υπέυθηνος για την τραγωδία της Κύπρου, βραβευμένος με Νόμπελ ειρήνης και η πιο δυνατή μορφή της Αμερικής σαν υπουργός εξοτερικών λόγω και εν μέσο του Watergate scandal του Νίκσον όπου συμπτοματικά αυτή ήταν και η περίοδος όπου σηνέβηκε η Τούρκικη απόβασης στην Κύπρο σαφώς μετά από την έγκριση του Κίσσινγκερ. Αυτός ο κύριος είχε κάποτε δηλώσει ότι οι Έλληνες είναι εκ φύσεως επαναστατικοί και ένας λαός δύσκολο να ελέξεις για αυτό που πρέπει να κτυπίσουμε πρώτα είναι την κουλτούρα τους , την γλώσσα τους και την θρησκεία τους. Και μετά διερωτάμαι, εμείς οι σύχρονοι έλληνες εν μέσο παγκοσμιοπίοιησης αφήνουμε την κουλτούρα μας σιγά σιγά να διαμορφώνεται απο τον Δυτικό κόσμο, το Χόλιγουντ και τα ΜΜΕ. Ενώ την γλώσσα μας συνεχώς αποδυναμώνουμε, βλέπε greeklish ενώ χρησιμοπιούμε αγγλικές λέξεις για να πούμε κάτι που δεν θυμόμαστε.. για την θρησκεία δεν θα σχολιάσω...
Ασχολούμαστε και διαπληκτιζόμαστε συνεχώς ότι είμαστε καλύτεροι ο ένας από τον άλλο.
Μας αρέσει να χωριζόμαστε και να χωρίζουμε.
Μας αρέσει αυτός ο εγωισμός... νομίζουμε ότι υπάρχουμε έτσι... δυστηχώς.
Τώρα θα σκέφτεστε που κολλούν οι πόρνες;
Οι πόρνες στο τέλος της ημέρας είναι οι μόνες που θα σωθούν επειδή σε σχέση με έμας τα αμαρτήματα τους είναι ελάχιστα..
φχαριστώ, το ποστ τούτο δεν το έγραψα για κανένα παρά μόνο για μένα, για να θυμούμαι μήπως τζιαι ξεχάσω, δικαιούστε να διαφωνίσετε με άποψη τζιαι πολιτισμένα...
απόψε θα βγω να πιττόσω τζιαι να ξεσπάσω,
άντε γεια,
τζιαι μακάρι να έβρω κανένα που τις παρατάξεις να του πω πόσο τις γαμάω αυτές, αυτούς και τις ιδεολογίες τους...
Μεταξύ κραυγής τζιαι ψιθύρου να γράψω τίποτε δεν θέλω, μα τα λόγια μόνα τους γράφουντε καθώς να ειποθούν τα βρίσκω ανίκανα.
Καπού εκεί, έξω, έχω χαθεί και βρέθουμαι και πάλι μόνος να στέκουμαι νύχτα μες την δήθεν της μαυρίλλα.
Βρέχει και κοιτώ ψηλά, κάτω απο μια λάμπα.
Ζωφερό πορτοκαλί φως, μου μισοκλίνει τα μάτια.
Και να πέφτουν οι στάλες πάνο στα μάγουλα, να κειλάνε στα χείλη και να πέφτουν, σαν μια ανάλαφρη ανάσα ενος φιλιού.
Να θέλω να τα σπάσω.
Όλα.
Τώρα.
Βαρέθηκα.
Δε νοιόθω πκιον.
Δεν με νοιάζει για μένα πκιον.
Δεν θέλω να γείνω αυτό που πρέπει.
Αυτοκαταστρέφομαι τζιαι θα το μετανοιόσω.
Φέρτον νου σου...
αν πιστεύκετε στην εύα, τον αδάμ τζιαι το μήλο που εν ήταν μήλο αλλά μπανάνα, το πάρακατο ποστ μπορεί να σας συγκλονίσει:
Ο πίθηκος
"Πρωτεύον θηλαστικό, στενός συγγενής του ανθρώπουαπό την πλευρά της μάνας του. Απαντάται στα τροπικά, υποτροπικά και υπερτροπικά δάση της Εύκρατης ζώνης σε μεγάλους αριθμούς, καθώς και σε κλουβιά ζωολογικών κήπωνκαι τσίρκωνσε μεγαλύτερους αριθμούς. Τρέφεται με ότι τρώγεται και δεν φτύνεται. Γι’ αυτό και αφαιρεί προσεκτικά από τιςμπανάνεςτο αυτοκολλητάκι που γράφει Chiquita. Τις τελευταίες δεκαετίες μελετάται μανιωδώς από πλειάδα παν-επιστημόνων, οι οποίοι ψάχνουν τοalter egoτους σε κάποιο από τα άτομα του είδους αυτού." κάπως έτσι το αναλύει το φρικηπαίδεια και παρόλο κωμικά εν μέρει έχει δίκαιο..
Όι εν θελω να μιλήσω για τον πίθηκο, ούτε για τον Darwin τζιαι τις θεωρίες του μα ούτε για την παλιά διαθήκη.. Απλά θέλω να συγκρίνω, φιλοσοφίσω ή λαφαζανέψω αν προτιμάς πόση διαφορά έχουμε απο τον πίθηκο τζιαι τασσόμαστε κατά τόσες πολλές ομάδες με υπερβάλοντα ζήλο υπέρ του ρατσισμού τζιαι της διαφορετικότητας. Είμαστε τώρα όπως λαλούν οι παν-επιστήμονες στο στάδιο homo sapiens sapiens μετα απο αρκετές εξελίξεις απο αυστραλοπιθήκους, ηρέκτους, νεοντερνταλ, χόμο (όι ο χαρούμενος) σκέττο, χόμο σάπιενς, χόμο σαπιενς σαπιενς τζιαι ξέρω γω κουβέντες.
Παρόλλες αυτές τις εξελίξεις ακόμα πιστεύκω όμως ότι ο άνθρωπος παρόλο τεχνολογικά επροχώρισε πολλά και ή εξυπνάδα του σε αυτον τον τομή εν ψιλή κατά τα άλλα είναι σε ακόμα νηπιακά επιπέδα. Γιατι το λέω τούτο επειδή θορώ να μπον γίνεται γιρόν μας. Ο ένας να φάει τον άλλο γιατί εν μαύρος εν τζίτρινος εν πράσινος εν πορτοκαλίς, τζιμάτε με τον Κούλη. Συγχαριτήρια ρε! αποδικνύετε ότι για να σε φκάλω που την σπιλία τζιαι να την κάμω δική μου πρέπει να σε δέρω να σου δείξω ότι είμαι πιο δυνατός σου. Εμάθαμεν, εμάθαν μας να ζιούμε τζιαι να ζηλέφκουμεν, να θέλουμεν, να θέλουμεν τζιαλλα, να εκδικηθούμεν, να είμαστεν εγωιστές τζιαι να μεν ακούμε, να ερωτευκούμαστε με τα υλικά τζιαι όι με τους ανθρώπους. Μισούμε τα πάντα και τους πάντες εμείς είμαστε οι σώστοι τζιαι όι οι άλλοι. Ενώ κάλιστα μπορούμε να σκάσουμε να ακούσουμε, να ερευνήσουμε, να συζιτήσουμε, να συγχωρέσουμεν να αγαπήσουμεν τζιαι να βοηθήσουμε. Αλλά εν γίνεται γιατι τωρά πρέπει να τσιεκκάρω την φώτο της μές το φέισμπουκ να ΄δω αν εφκήκε καλλύτερα που μένα. Το πιο πιθανόν να μεν φταίμε εμείς για την κατάντια μας, ναι κατάντια που ζιο΄θμεν σε τούτο το ευδαιμονικό καθεστώς λεγόμενον σήμερα καπιταλιστικό όπου ο πλούσιος γίνεται πλουσιότερος και ο φτωχός φτωχότερος.. Οι οπλοβιομηχανίες δυναμώνουν για να μας 'πρωστατεύσουν' ενώ παγκόσμια πείνα, ανοίατες ασθένειες παραμένουν, περιβάλλον καταστρέφετι και άλλα πολλά... Τώρα εν να μου πεις γιατι ο κουμμουνισμος εν καλλύτερος. 'Oι. Τουλαχιστον οι όπως εφαρμόστηκε. Ο μόνος κουμμουνιστής εξάλλου παίζει να ήταν ο Χριστός. Όταν εγράφτηκε το κουμμουνιστικό κεφάλαιο ελαλούσεν τα ούλα ωραία-μελιν-γάλα, εμίλησεν για κυρίως οικονομία, κοινωνία και θρησκεία η μη θρησκεία. Αλλά εξίασεν ο Μαρκς τζιαι ο σύντροφος Έγκελς το βιολογικό. Αφού συναισθηματικά και κοινωνικά εγκεφαλικά είμαστεν πίσω σαν εγωιστικά πιθήκια που είμαστεν, πώς μπορώ ρε φίλε να δεχτω να μοιράζουμε τα πάντα; Ένιγουεις.. Το πράμαν έναν ένει αν συνεχίσουμε να μαλλόνουμε τζιαι εν εξελιχτουμε σε κατι του στυλ χομο σαπιενς σαπιενς σαπιενς (στο οποίο θα γίνουμε λιγότερο εγωιστές) στο τέλος εν να πολλύνουμε θα αυτοκαστραφούμε, τζιαι δυστιχισμένους γεμάτους ενδοιασμους εν να μας ρουφίσει ούλους η γη...
Εγώ δηλώνω το, ρατσιστής εν είμαι, απλά φακκούν μου οι κινέζοι, οι μαύροι, oι gay (οι χαρούμενοι, όι ο χόμο), οι ρατσιστες, τα high class πορνίδια τζιαι οι νάρκισσοι....
κι όμως η απώλεια σου μου έμαθε φορές αξίζει να υπάρχεις μελαγχολώντας όμορφες στιγμές νοσταλγώντας που ζήσαμε θα ζήσουμε θα δημιουργήσουμε και όταν θα ξανά αναπνεύσω να ανοίξω τα μάτια να ΄δω αυτό που δεν υπάρχει ελπίζω να μην είναι πάλι κίβδηλο να μην είναι ούτε αυτό που ονειρεύομαι να ΄ναι μονάχα απλά ταπεινά κάτι αισιόδοξο δίχως μοίρες μεμψοίμερες κλέω αναστεναζω υπάρχω ερωτεύομαι υποχρεωτικά γελάω και προσπερνάω δίχως κόματα τελείες συναφοί έννεν για σενα
Για να καταλάβετε τι εν να 'πω κάμετε maximise to video απο κάτω τζιαι δείτε το με full το volume...
Μπορεί να ακουστώ ρομαντικός. Αλλά εν είμαι.
Πώς μπόρεις να μεν ερωτευτείς μια τέθκια γυναίκα άμαν τραγουδά έτσι;
Η Sinead εν πανεμορφή επειδή:
- εν απλή
- εν δυναμική
- δεν την νοιάζει
- έσιει τα πιστεύω της
τι τζιαι αν εν άβαφτη; έσιει ξιουρισμένο κεφάλι; φορεί ρούχα που εφορούσε τζιαι στα 10 της;
η γυναίκα εν κούκλα τζιαι το πάθος που φκάλει εν το βλέπεις πκιον σε γυναίτζιες.
Εγεμώσαμεν high class πορνίδια τζιαι νάρκισσους με ξιουρισμένο το στήθος.
ΕΙΠΑ ΤΟ.
καληνύχτα
Μετά τα 7 ουίσκια απόψε μπορώ να πώ ότι δεν είμαι και στα καλλύτερα μου.
Μουδιασμένος ή κάτι.... καλά τα βρήκα απόψε να έρθω σπίτι. Μην πω ότι η ορθογραφία μου καλυτερέυει υπό τέτοιες συνθήκες.
Πήγαμε να δoύμε τον Σαββα που ήρθε Λονδίνο, εκτός έδρας όπως λέει και ο ίδιος:
Η νύκτα πριν ακόμα να αρχίσει προβλεπόταν να ήταν μουδιασμένη, ανέμελη, τρελή τελοσπάντον..
Αντροπαρέα.
Ξεφύγαμε... και στην σκηνή να κάνω πιρουέττες μετά το αλκοόλ και όταν πλησιάζω το τραπέζι με τις κοπέλλες να λέω της πιο ατίθασης "ωραίο μπούστο έχεις ε;" και να γυρίζει το κεφάλι απαξιώντας πως δεν της μίλησα... Καλά λέω εγώ δεν είπα και κάτι ψέμα αφού ωραία είχε τα προσόντα της και ακόμα πιο προσεχτικά τα αναδείκνυε.
Αλλά έτσι είναι άμαν πούμε στα αλήθεια αυτό που θέλουν να προκαλέσουν ήτε είμαστε μεθυσμένοι ήτε τρελοί και παράφρωνες.
Εγώ δεν το καταλαμβαίνω αυτό.
Και διερωτούμαι.
Που βρίσκομαι; Τι κάνω; Και τι αναζητώ;
Τίποτα σου απαντώ απλα μια ευκαιρία για μια αυθεντική στιγμή, σκέφτομαι μέσα μου, αλλά εύκολα το ξέχναω και σκέφτομαι αυτά δεν πουλιούντε αλλά ούτε αγωράζουντε... μονάχα εκτειμούντε από τα κατάληλα άτομα που κατανοόυν αυτά τα καπρίτσια μιας ανέμελης ζωής δίχως όρια και φραγμούς. Δίχως κόμπλεξ και καλούπια. Δίχως ψέματα και ανασφάλειες. Δίχως υποσχέσεις και όρους. Να ξέρουν πως υπάρχουν. Να ξέρουν πως είναι σπουδαίοι χώρις να έχουν την ανάγκη να τους το πούν. Να είναι ταπεινοί και να τα δείνουν όλα.
Μονάχα να ξέρουν να αγαπάνε....
Μόλις είδα την ταινία της Audrey.
Εν ξέρω αν υπάρχουν έτσι γυναίτζιες τζιαμέ έξω πκιον αλλά η Audrey εν απίστευτη.
Είδα αρκετές τενείες της αλλα το Breakfast at Tiffany's πάντα ανάβαλλα το όταν το είχα κατεβάσει πριν κανένα χρόνο. Νομίζω εν επειδή εν η πιο γνωστή της ταινία τζιαι τούτο ούλο το hype εν μου αρέσκει εμένα . Άμαν για μια τενεία λένε ότι εν πολλά καλή περιμένεις πολλά τζιαι συνήθος δεν σου αρέσκει.
Εν ήθελα κάτι τέθκιο.
Εν ήθελα να απογοητεφτώ που την Audrey. τζιαι.. που την Audrey, βασικά...
Ένιγουει λέω θα την αφίσω τζιαμέ τζιαι κάποτε θα την δω.
Σήμερα εξέθαψα την.
Επερίμενα κάτι ροζ, cheeky τζιαι ψεύτικο me happy end τζιαι πο τουτα του hollywood αλλά καλές ερμηνίες τζιαι κάτι που να σε κάμει να νοιώσεις ωραία. Καλά οκέι είσιεν happy end. Τζιαι είχα δίκαιο στο τέλος έκαμε με να νοιόθω πολλά ωραία τζιαι εσυγκινίθηκα. Αλλά παραπάνο απο ότι επερίμενα!
Η τενεία ήταν πολλά παραπάνω απο ότι επερίμενα. Είσιεν πολλά μηνύματα που δεν επίστευκα ότι ήταν να έβρω σε μια τέθκια τενεία..
Αποκορύφομα προς το τέλος που φανερώνει ότι και οι τάχα πιο απελευθερομένοι είναι σκλάβοι ενός καλουπιού - του ίδιου τους του εαυτού ή ίσως πως καταντήσαμε έτσι λόγω της κοινωνίας, λόγω του ίδιου μας εαυτού.. λόγω της μοίρας. (βλέπε ποιήματα Καβάφη: Τα Τείχη, Παράθυρα, Η Πόλις)
You know what's wrong with you, Miss Whoever-you-are? You're chicken, you've got no guts. You're afraid to stick out your chin and say, "Okay, life's a fact, people do fall in love, people do belong to each other, because that's the only chance anybody's got for real happiness." You call yourself a free spirit, a "wild thing," and you're terrified somebody's gonna stick you in a cage. Well baby, you're already in that cage. You built it yourself. And it's not bounded in the west by Tulip, Texas, or in the east by Somali-land. It's wherever you go. Because no matter where you run, you just end up running into yourself.
Η τενεία ήταν πολλά ωραία. Πρωτότυπη, ιδικά για τον τζιαιρό της (εν του '61). Συγκινητική με μηνύματα χωρίς υπερβολές (όπως κατι μαλακίες που είδα τωρά τελευταία με μαύρους κύκνους τζιαι αμπελοπούλια) τζιαι απλά κλάσσικ! Η Audrey ήταν επείσης ακόμα πιο απίστευτη τζιαι classy όσο ποττέ...
σήμερα ερώτησε με ένας φίλος μου, ο ένας που τους θκιο που τους θεορώ αδέλφια μου... γιατί γράφεις μπλογκ; τι εσιεις; να μας μιλάς εμάς. ξέρεις το ότι είμαστε δαμέ ενεν;
χαχαχα εγώ ήθελα να γελάσω.. γιατί ότι κάμω νομίζουν ότι εν σημάδια κατάθλιψης; οι εν ενει! έτο απλός έτσι γουστάρω να τα γράψω κάτο τζίνα που σκέφτουμε τζιαι κάμνω το...
παλιά που ήμουν μιτσίς είχα τραύμα επειδή έγραφα κάτι σαν τα απομνήμονευματα (μιλούμε ηλικία 10 χρονών) τζιαί ήβρεν τα ο πατέρας τζιαι εδιέβαζεν τα μεγαλόφονα να τα ακούσουν ούλοι. Πολλά χάλια. Εντράπηκα. Τζιαι είπα εν θα ξαναγράψω τι νοιόθω. Ήταν λάθος του παπά μου να κάμει κάτι τέτοιο. Αλλα οκέι εξεπέρεσα το τωρά, για αυτό γράφω.
Γράφω για μένα, αρέσκει μου. Τέλος.
ακούτε τωρά ιστορία πως εδιαδραματίστηκε η αποψινή νύχτας,
αποφασίσαμε να παμε (αντροπαρέα 3 ατομα) σε ένα μπαράκι ροκ στο κάμτεν. Σε τούτο το ροκ μπαράκι εν εξαναπεία, κανένας μας εν εξαναεπίεν.
Μέσα στο τιουμπ, θκιο πιττομενοι ιταλοί έπιαν μας κουβέντα. Εγω αμαν θορώ πελλούς τζιαι πιττομένους ενθουσιάζουμε! πιανω τους κουβέντα εν πολλά ενδιαφέρον τι εχουν να σου πουν σε αυτή την 'μουδιασμένη' στιγμή της ζωής τους. Ερώτουσαν μας που ποθεν είμαστε, κλασσίκο. Είπα τους from the country Bananias. επέξαν πελλό τζιαι είπαν ότι ηξέραν την. Μετά ερωτήσαν μας τι ομάδες υποστηρίζουμε. Είπα τους ανόρθωση εγώ, σιγά να μεν τη ηξέραν. Δεν την ηξέραν. Εθυμισα τους το μάτσ πριν 2 χρονια που επέξαμε με την Ιντερ Μίλαν στο τσαμπινος λιγκ. Ναμπο ήθελα τζιαι εσινάφερα την Ίντερ.. αρκέψαν τζιαι φωνάζαν INTER INTER NERAZZURI SENIORA VECHIA.. οι άλλοι μεστο το τρένο επάιζαν πελλό. Επροσφέραν μας να πιούμε που το μπουκάλλι της κοκα κόλας που επίναν. Σιγά μεν επίναμεν.. εν τους εθωρούσαμε ενταλος ήταν; σιούρα εν ίσιε ΜΟΝΟΝ κοκα κόλα τζιμέσα.. έτο τζιαι λίην σπράιτ τζιαι εσμίξαν τα... οι Ιταλοί εν γνώστο δεν σηκώνουν το ποτό!
εκατεβήκαν γκριν παρκ τελικα τζιαι εμέις εσυνεχίσαμε για κάμτεν.
κατεβένουμε κάμπτεν. ωραίο το κάμτεν. εν πολλά alternative, με τις πιο ωραίες κομμόσεις (χαχαχα).
μετα που λλίο ήβραμεν τζιαι το στεκκούι.
πίττα.
εμπίκαμεν μέσα. τι ΔΕΝ μου άρεσαν:
- οι γνωστοί εγγλέζοι που εν πίττα τζιαι επιμένουν να πίνουν τζαι άλλο ενώ δεν το σηκόνουν
- οι γελίοι τεράστιοι τύποι που εν 100 + κιλά τζιαι χορέφκουν όπως τους ανεμοστρόβιλους - τούτοι ειναι τζιαι επικίνδυνοι.
- οι ροκ μιτσιές-κοπελλούες-γυναίτζιες δεν είναι όμορφες.. εν ελάχιστες οι όμορφες τι όμως μου αρέσαν:
- ΤΕΛΕΙΑ μουσική, ισιεν τζιαι ζωντανή στην αρχή
- πολλα ωράια ατμόσφαιρα που σχεδόν ούλοι εχορέφκαν τζιαι εδιασκεδάζαν το.. πράγμα στην κύπρο που κανένας δεν χορέφκει..
- φτινό ουισκάκι - ουίσκι σκέττο με πάγο - έναν εν το ποτό
- καλήν παρέα
- το ΑΝΟΤΤΕΡΟ ομως ήταν έναν γερούι 75 περίπου χρονόν- σοβαρομιλώ τωρα, που εχόρεφκεν όπως τον πελλό πάνο στην σκηνή τζιαι έκαμνε κάτι χορευτικές κινήσεις του 60ς. Ίσιεν το. Ήταν καλός τζιαι εν του εφαίνετουν. Έφκαλε τζιαι γυναίκα. Μιαν πρέπει 40 χρόνια πιο μιτσιά του. Πρέπει να εν σειράς του Keith Richards. Εχάρηκα τον.
ηδού και οι αποδείξεις:
με την μιτσιά που έφκαλε..
πάνο στην σκηνή...
τζιαι έναν κοντινό στο μπαρ..
Συμπέρασμα:
η ζωή εν ωραία τζιαί αυθόρμητη τζιαι αμαν θέλεις ούλα γίνουντε...
καληνύχτα!
4 τζιαι 32 το πρωί, στο Νόττινγκ Χιλ του Λονδινου, πάνο στο παράθυρο του δωματίου μου κάθουμαι τζιαι γράφω μπλογκ γιατί απλα βαρκούμαι, Παρασκευή νύχτα. 'εν επεία πούποτε. οι πως εν είχα επιλογές. εν ειχα ενδιαφέρων επιλογές. αντι τουλάχιστον να θκεβάσω επειδή εστιβαχτήκαν τζιαι θωρούμαι τζιαι θορώ τα... κάθουμαι τζιαι θορώ ουλα τα ντουκιμαντέρ (που τα αλήθκια εν χάνουν) του BBC..
τζιαι σκέφτουμαι αν ήμουν Κύπρο τι ήταν να κάμνω.. σίουρα σε έτσι φάσεις ινσόμνιας πιάνω το αυτοκίνητο τζιαι δειώ γυρούς, πιένω παλιά λευκωσία τζιαι ελέγχο τους τοίχους αν 'εχτυπίσαν' τίποτε τζιανούρκο άξιο προσοχής... τζιαι αναπολώ τις ωραίες στιγμές.. τις ανέμελες που μετά που 2-3 ουίσκια είχα έμπνευση να ζωγραφίσω τζιαι εγώ, να γκραφιτάρω..- να δημιουργήσω πάνω στον τοίχο οι να μαλακιστώ οπώς κάμνουν κάτι άσχετοι..που γράφουν μαλακίες.. (ας το αφήσουμε για άλλο μπλογκ τούτο).. μετά ήταν να δόκω σβάρνα ούλα τα φυλάκια της παλιάς λευκώσιας, που το λύδρα πάλλας ως την ομορφίτα του καιμακλιού..να σιερετίσω τους σκοπούς.. μετά αν είχα ορέξεις ήταν να πάω σκαλί να κάτσω πάνω στους βράχους να δω αν προλάβω την ανατόλη τζιαι το γερούι το γνώστο που έτσι ώρες πέρνει γυρόν τον cybar του (cyprus bastard) τζινα τα γνώστα ασπρα κοντα σιυλούθκια με το τρίχωμα το περουκλέ που μιάζουν με πουτλ τάχα... τζιαι μετά ήταν να πάω κσημερόματα την ώρα που ήταν να πάει τζιαι τζινος δουλειά σπίτι του πατέρα, να τον καλημερίσω, να πιω τον καφέ μου.. τζιαι μετά, επιτέλους, να πάω σπίτι τζιαι για ύπνο.. ωραιές στιγμές.. ελευθερίας..
κάθε σάββατο έσιει την τιμητική του δαμέ παρακάτω, κανένα θκιο καντούνια δηλαδή, εν το Πορτομπέλλο ροουντ... πολύς κόσμος.. παρά πολύς τα Σάββατα. Εν μου αρέσκει ο πολύς ο κόσμος εν πολλύ το παναίρι αλλα ο δρόμος, η αγορά εν ωραία, τζιαι πάντα λαλώ να πιέννω αλλα πάντα εν ξυπνώ γλίορα... εξάλλου αν δεν βρω παρέα εν έχω τζιαι κίνητρο. Ουσιαστικά ξεκίνησε πάλε αυτό το τυπικό σαββατοκύριακο.. που δίχως ενδιαφέρων παρέα, απλα δεν είναι ενδιαφέρων..
ένιξερω αλλα φένεται μου πως τωρά τελευταία πηαίνουν μου ούλα ανάποδα.. χάλια βαθμούς με κάτι δουλειές του πανεπιστημίου, αναγκάστηκα να μπω σε μια ομάδα για ένα project του πανεπιστήμιου που εν fieldtrip για 5 ημερες πάνο σε κατι βουνά με μια γαλλίδα που αντιπαθώ τα μάλα (έν εσιει έτσι σατσιίν, πρίχτισσα, σημασία κοπελλούα), εχάλασεν το μόπαιλ, με κανέναν εν σηνενοούμαι τζιαι παρεξηγούμαι, ένιγουει πολλά τζιαι διάφορα που εν μικροπράματα αλλα γίνουντε συνέχεια για να σου την σπάσουν ακόμα παραπάνο...
αλλαααά.... στη τελική τούτα ούλα εν πελλάρες τζιαι λεπτομέριες επέιδη νομίζουμε ότι ο κόσμος περιφέρεται γύρω μας. Όι φίλε εν περιφέρεται γυρώ μας απλά έχουμεν το σαν ανθρώποι αλαζώνες που είμαστεν τζιαι μεμψιμοιρούμε για τα πάντα - να κλεούμαστε, γιατί θέλουμε σημασία.
μια χαρά την έχουμε άμαν έχουμε υγεία.. εγώ ετσι ξέρω τζιαι τα άλλα ούλα εν πελλάρες!
εγώ πάλε αφού το ξέρω τούτο τζιαι εκτυμώ την ζωή γιατί 'έν είμαι χαρούμενος;
ίσως επειδή εν έχω άτομα που αγαπώ κοντά μου..
ναι. τούτοι εν οι φίλοι μου τζιαι αγαπώ τους πολλά επειδή εν με τους μόνους που μπόρω να νοιόθω άνετα συνέχεια.. να ξεφεύγω.. ξέρουν με τζιαι 'εν με παρεξηγούν. ξέρω τους τζιαι εν τους παρεξηγώ. μιλώ τους τζιαι ακούν με. μιλούν μου τζιαι θέλω να τους ακούσω. φένουνται στις δύσκολες στιγμές.. τζιαι οι καλύττερες μαζί τους εν συνήθος οι πιο απλές! οι φίλοι είναι παντοτινοί και όχι εφήμεροι.. γενιούνται συνήθος παιδικοί και δεν πεθαινουν μέχρι το τέλος.. λύπουν μου γιατι εν μακρία..
οι φίλοι μου..εν λίοι τζιαι μετρημένοι..
νοιόθω έρημος μακριά τους τζιαι έτσι νομίζω νιώθουν τζιαι τζινοι..
σε μια στιγμή μουδιασμένης αμφιβολίας.. εκεί στο Αμέρικα,
γράφει ο ένας μου που τούτους,
ο αδελφός μου ο ποιητής.. ιστορία τζιαι πράμα τούτος.. ο επαναστάτης με τα φτερά ενος αγκέλου που κατάντησε 'αλκοολικός'..
κολοφωνάς
τετέλεσται..
τα κενοτάφια γκρεμισμενα και
βουτηγμένα στα σκαρλάτα
αίματα μιας τετελεσμενης ηδονής και
γύρω φίλοι
απαρέγκλιτοι με γλώσσες
γλοιώδεις, ξέχειλοι με λέξεις ποιητικές
σαν τις ανάγκες της αφροδοσίας κάθε
κίβδηλης και άλαλης
ιστορίας - μες τα ποτήρια μας
στίχοι νοσταλγικοί, απ τα ηχεία ο Morrison
πλάθει ανθρώπους στο τέλος μιας πολύβουης
σιωπής, εκεί πού ζουν τα τρελαμένα κι αλαφροίσκιωτά
σου μυαλά καί,
γύρω φίλοι
εγκάρδιοι
υπάκουοι κληρονόμοι της στερνής σου
πνοής...
τυμβωρύχοι στον όχλο της πολυσύχναστης σου
μοναξιάς...
φίλοι
ακράδαντα νεκροι...
Μάλιστα, έτα ούλα τζιαμέ..
η ζωή εν μια πελλάρα που πρέπει να την απολάυσουμε πάντα εντος των ορίων που μας περικλύουν τζιαι διαφέρουν απο τα όρια των αλλονών...
ούλα εν μια ιδέα τζιαι εν μέστον νου..
γιατί ότι εν η ζωή σου ο κύριος αίτιος εν ο ίδιος σου ο εαυτός!!
Αναμφισβήτητα αποτελεί μία απο τις αγαπημένες μου ταινίες.. ιδανικά όπως απόλυτη ελευθερία και ανεξαρτησία εκφράζοντε πιστεύω στο απόλυτο..
Ο Έντι Βέντερ ο τραγουδιστής των Pearl Jam έγραψε τραγούδια για αυτή την ταινία μετά από έκλιση του Σιον Πεν που σκηνοθέτησε την ταινία...
Την τενεία είδα την πριν κανένα δύο χρόνια τζιαι συγκεκριμένα με τον Έντυ Βέτερ είχα πορωθεί.. οι ερμηνίες του εν απίστευτες. Αποκορύφομα που τον είδα και άκουσα που κοντά σε συναυλία του στο Hyde Park περσι το καλοκαίρι του 2010. Ο άνθρωπος εν θεός, τόσο ήρεμος, τόσο down to earth και μόλις ξεκινίσει να τραγουδά δια τα ούλλα - ξεφεύγει εν αλλού!!!
Οι Pearl Jam υπόψει ήταν εναντίον της MTV και τον βίντεοκλιπ για αυτο δεν θα βρείς φιλμάκι με τα τραγούδια τους παρά μόνο live. Αυτό είναι επειδή δεν συμφονούσαν με την εμπορευματοπίοιση που υπήρχε, και επαναστατούσαν. Είχαν χαρακτηρισθεί (εν θυμούμε που πιον) ως το πιο ταλαντούχο συγκρότημα με την πιο αυτοδολοφονική συμπεριφορά!
τον τζιαιρό που ήταν μιτσίς αρχές δεκαετια του '90
