Πρόγευμα στο της Ττίφφανης

Μόλις είδα την ταινία της Audrey.
Εν ξέρω αν υπάρχουν έτσι γυναίτζιες τζιαμέ έξω πκιον αλλά η Audrey εν απίστευτη.
Είδα αρκετές τενείες της αλλα το Breakfast at Tiffany's πάντα ανάβαλλα το όταν το είχα κατεβάσει πριν κανένα χρόνο. Νομίζω εν επειδή εν η πιο γνωστή της ταινία τζιαι τούτο ούλο το hype εν μου αρέσκει εμένα . Άμαν για μια τενεία λένε ότι εν πολλά καλή περιμένεις πολλά τζιαι συνήθος δεν σου αρέσκει.
Εν ήθελα κάτι τέθκιο.
Εν ήθελα να απογοητεφτώ που την Audrey. τζιαι.. που την Audrey, βασικά...
Ένιγουει λέω θα την αφίσω τζιαμέ τζιαι κάποτε θα την δω.
Σήμερα εξέθαψα την.
Επερίμενα κάτι ροζ, cheeky τζιαι ψεύτικο me happy end τζιαι πο τουτα του hollywood αλλά καλές ερμηνίες τζιαι κάτι που να σε κάμει να νοιώσεις ωραία. Καλά οκέι είσιεν happy end. Τζιαι είχα δίκαιο στο τέλος έκαμε με να νοιόθω πολλά ωραία τζιαι εσυγκινίθηκα. Αλλά παραπάνο απο ότι επερίμενα!
Η τενεία ήταν πολλά παραπάνω απο ότι επερίμενα. Είσιεν πολλά μηνύματα που δεν επίστευκα ότι ήταν να έβρω σε μια τέθκια τενεία..
Αποκορύφομα προς το τέλος που φανερώνει ότι και οι τάχα πιο απελευθερομένοι είναι σκλάβοι ενός καλουπιού - του ίδιου τους του εαυτού ή ίσως πως καταντήσαμε έτσι λόγω της κοινωνίας, λόγω του ίδιου μας εαυτού.. λόγω της μοίρας. (βλέπε ποιήματα Καβάφη: Τα Τείχη, Παράθυρα, Η Πόλις)

You know what's wrong with you, Miss Whoever-you-are? You're chicken, you've got no guts. You're afraid to stick out your chin and say, "Okay, life's a fact, people do fall in love, people do belong to each other, because that's the only chance anybody's got for real happiness." You call yourself a free spirit, a "wild thing," and you're terrified somebody's gonna stick you in a cage. Well baby, you're already in that cage. You built it yourself. And it's not bounded in the west by Tulip, Texas, or in the east by Somali-land. It's wherever you go. Because no matter where you run, you just end up running into yourself. 


Η τενεία ήταν πολλά ωραία. Πρωτότυπη, ιδικά για τον τζιαιρό της (εν του '61).  Συγκινητική με μηνύματα χωρίς υπερβολές (όπως κατι μαλακίες που είδα τωρά τελευταία με μαύρους κύκνους τζιαι αμπελοπούλια) τζιαι απλά κλάσσικ!  
Η Audrey ήταν επείσης ακόμα πιο απίστευτη τζιαι classy όσο ποττέ...