Το οριο της ανθρώπινης διάνοιας (1)

Είχα μια συζήτηση με τον νηπενθές τουτες τες μέρες σχετικά με την φύση των διαφόρων ιδεολογιών. Στο νου του νηπενθές όλοι οι -ισμοί είναι κατώτεροι του ανθρώπου. Εγω επιχειρηματολογούσα ότι το επιχείρημα του ήταν λογικά άτοπο. Δεν βρήκαμε άκρη και ομολογώ ότι ακόμα να καταλάβω πλήρως το αντίθετο επιχείρημα.

Μετά από λίγη σκέψη σκέφτηκα ότι το πρόβλημα είναι στο τρόπο που ο άνθρωπος προσεγγίζει την ίδια την φιλοσοφία σαν "επιστήμη"(η λέξη επιστήμη σε εισαγωγικά γιατί η φιλοσοφία δεν είναι απλά μια επιστήμη). Έτσι για να βάλω τον δικό μου κόσμο σε τάξη μέσα στο νου σας, αποφάσισα να γράψω αυτό το ποστ σαν ένα εισαγωγικό μέρος της απάντησης μου στο επιχείρημα.

Ένας μεγάλος γνωστός μαθηματικός που το όνομα του μου διαφεύγει είπε:

"Η φυσική λογοδοτά στα μαθηματικά και τα μαθηματικά λογοδοτούν στο Θεό..."

Ίσως αυτή η φράση περιλαμβάνει όλη την αλήθεια για την ανθρώπινη διανόηση.

Δύο είναι οι κύριες "επιστήμες" στο νου του ανθρώπου. Τα μαθηματικά και η φιλοσοφία. Όλες οι άλλες επιστήμες είναι εμπειρικά στιγμιότυπα αυτών των δύο.

Τα μαθηματικά και η φιλοσοφία είναι η δυαδική αναπαράσταση του ιδίου πράγματος. Το ένα ανάγεται στο άλλο δίνοντας μια τέλεια ισότητα.

Η βασική δομή των μαθηματικών και αντίστοιχα της φιλοσοφίας είναι η ιδέα. Η λογική χρησιμεύει σαν την γόμμα μεταξύ των βασικών δομών/ιδέων για να κτιστούν πιο περίπλοκες δομές/ιδέες.

Στα μαθηματικά υποτίθεται η ύπαρξη ιδεών που είναι βασικές και δεν επιδέχονται περαιτέρω ανάλυσης σαν αξιώματα. Γύρω από τα αξιώματα με την λογική αποδεικνύονται τα θεωρήματα που είναι συνεπές ως προς τα αξιώματα.

Για παράδειγμα τα βασικά αξιώματα της πρόσθεσης είναι οι αριθμοί (κάθε αριθμός αποτελεί ένα αξίωμα) και το αποτέλεσμα του κάθε αριθμού όταν σε αυτό προστεθεί ένα. Με αυτά τα άπειρα αξιώματα μπορούν να αποδεικτούν οι ιδιότητες των αριθμητικών πράξεων.

Στη φιλοσοφία το σύνολο των αξιωμάτων μαζί με τα λογικά συμπεράσματα του ονομάζεται δόγμα. Ένα δόγμα για να μπορεί να εφαρμοστεί με επιτυχία από τον άνθρωπο πρέπει να είναι συνεπές και ολοκληρωμένο. Συνέπεια έχουμε όταν δεν υπάρχουν λογικές αντιφάσεις μεταξύ των συμπερασμάτων, ενώ ολοκλήρωση έχουμε όταν το δόγμα μπορεί να προβλέψουν κάθε πτυχή της ανθρώπινης φύσης (αυτό το σημείο είναι συζήτηση για τους αιώνες).

Αυτά για σήμερα για να μην σας κουράσω. Και έτσι για να παιξω και λίγο με το μυαλό σας μέχρι την επόμενη φορά, σκεφτείτε ότι η περιγραφή μου μπορεί και αυτή να χαρακτηριστεί σαν δόγμα αφού χρησιμοποιώ αξιώματα για να βγάλω λογικά συμπεράσματα.