Σατραπεία a la Informatica

Μόλις παράλαβα δυο email που με πληροφορούν ότι η δουλειά μου έγινε αποδεκτή για παρουσίαση σε συνέδριο θεωρητικής επιστήμης υπολογιστών.

Πρώτη αντίδραση: Γιουπιιιιιιιι.... Γιαπα νταπα ντου... Γιειιιιιιιιι.... Γιες γ@μωτο...

Πρώτη σκέψη: Σκληρή δουλειά, αλλά εκαταφέραμε τα.

Δεύτερη σκέψη: Ωραία όλα αυτά, αλλά δεν επαναπαυόμαστε. Έχουμε πολλή δρόμο ακόμα.

Σιγά σιγά πάμε στην τρίτη και στην τέταρτη σκέψη.

Στα 6 πρωτοπήγα σχολίο για να μάθω να διαβάζω, να γράφω και να μετρώ. Θυμάμαι το "Να Λόλα ένα μήλο", το αλφαβητάρι και τις πολύχρωμες κάρτες με τους αριθμούς μέχρι το 10. Μικρός και ενθουσιασμένος που πήγα στο σχολίο με τους "μεγάλους".

Μέχρι τα 9 μου μπορούσα να μαζέψω τις σκέψεις μου και να τις γράψω στο χαρτί και έπαιζα στα δάκτυλά μου τις 4 βασικές πράξεις της αριθμητικής. Στα 11 έριξα φως σε πιο σκοτεινές γωνιές της αριθμητικής και ξεκίνησε η πρώτη τριβη με θέματα όπως η ιστορία και η επιστήμη.

Απο τα 12 μέχρι τα 15 οι τομείς της γνώσης άρχισαν να ξεκαθαρίζουν μέσα μου. Από την αριθμητική προχώρησα στα μαθηματικά και οικειοποιήθηκα με έννοιες όπως αρχαία ελληνικά, φυσική και βιολογία. Ο 16ος και ο 17ος χρόνος της ζωής μου διεπόταν από την φιλοσοφία του πρέπει να διαβάσεις για να μπεις στο πανεπιστήμιο, για να πιάσεις πτυχίο, για να βρεις δουλειά, για να βγάζεις λεφτά, για να ζεις καλύτερα από τους άλλους.

Ατομικίστικη θεωρία, προσωπικής επιφανειακής καταξίωσης την οποία σήμερα αναθεωρώ γιατί το τίμημα της είναι πολύ μεγάλο. Θέλω να ενστερνίζομαι τον Καβάφη που είπε για τον Δημάρατο στην Σατραπεία:

"...Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει,

τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,

τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε..." (*)

Δεν κάνει να θέλεις τα λεφτά και την καλοπέραση. Τα ανεκτίμητα εύγε να θέλεις και αν αυτά σου φέρουν και λεφτά, καλοδεχούμενα...

Από τα 18 μέχρι τα 20 το απόλυτο γνωσιακό κενό και η πρώτη μου αληθινή εμπειρία αντιμέτωπος με την σκληρότητα της κοινωνίας. Ακόμα δεν ξέρω σε ποια τσέπη πήγαν τα δύο χρόνια στο στρατό. Ακόμα δεν ξέρω αν ο κόπος που έκανα θα με ανταμείψει αργότερα. Ας ελπίσουμε ότι μια μέρα θα πω ότι δεν πήγαν χαμένα.

Μετά προπτυχιακό μέχρι τα 23. Φοιτητική ζωή, διάβασμα, έξω, μεταμεσονύχτια πιλόττα, φλερτ, έρωτας και φυσικά ακαδημαϊκό πνεύμα. Να μην δέχεσαι τίποτα ότι ισχύει αν δεν το έχεις καταλάβεις πλήρως πρώτα. Στα 24 ξενιτιά και μεταπτυχιακό-ειδίκευση τάχα. Με το momentum του μεταπτυχιακού έρχεται και ο τίτλος του υποψήφιου διδάκτορα.

Ακαδημαϊκό πνεύματος σε πλήρη ένταση, απομόνωση, διάβασμα για ώρες και κατανόηση περίπλοκων μαθηματικών μοντέλων και ιδεών, νέες ιδέες, πειραματισμοί, συζητήσεις, παρουσιάσεις, δοκιμή και αποτυχία, απογοήτευση και ξανά από την αρχή. Ώσπου έρχεται μια νύχτα σαν και αυτή.

Και συνειδητοποιείς ότι όλη σου τη ζωή δούλευες για κάτι νύχτες σαν και αυτές. Το ταλέντο, οι γνώσεις, ο κόπος, η απογοήτευση, η εμπειρία τόσων χρόνων, όλα εκτονώνονται σε τέτοιες στιγμές. Στιγμές που μια αυθεντική ιδέα σου αποκρυσταλλώνεται, εκφράζεται και γίνεται αποδεκτή από τους γύρω σου με κάθε επισημότητα.

Για μένα ναι είναι ένα ανεκτίμητο εύγε από τους σύγχρονους σοφιστές και θα έχω το προνόμιο να πάω στο συνέδριο (αγορά) να παρουσιάσω τις ιδέες μου. Θέλω να πιστεύω ότι ακόμα δεν άφησα τον εαυτό μου να ενδώσει. Αν και πιστεύω ότι μια φρικτή μέρα θα τον αφήσω...

(*)

Η Σατραπεία

Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος

για τα ωραία και μεγάλα έργα

η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα

ενθάρρυνσι κι επιτυχία να σε αρνείται.

να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,

και μικροπρέπειες κι αδιαφορίες.

Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις

(η μέρα που αφέθηκες κι ενδίδεις),

και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,

και πιαίνεις στον μονάρχην Αρταξέρξη

που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,

και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.

Και συ τα δέχεσαι με απελπισία

αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.

Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει.

τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,

τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε.

την Αγορά το Θέατρο και τους Στεφάνους.

Αυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Αρταξέρξης,

αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία.

και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.

Κ. Π. Καβάφης